رزمندگان اسلام با اجرای عملیات غرورآفرین فتح المبین در دوم فروردین سال 61 ضربات سنگینی به رژیم بعث عراق وارد کردند و موفق به آزادسازی بخش های وسیعی از مناطق اشغال شده در غرب و جنوب کشور شدند.

به گزارش ایرنا، پس از عملیات ˈطریق القدسˈ، فرماندهان نظامی برای جلوگیری از قدرت تصمیم گیری و تقویت روحیه دشمن تصمیم به اجرای عملیاتی گسترده در دو منطقه غرب دزفول و منطقه عمومی خرمشهر گرفتند.

پس از مذاکرات صورت گرفته فرماندهان نیروی زمینی ارتش، منطقه خرمشهر و فرماندهان سپاه پاسداران منطقه غرب دزفول را برای انجام یک عملیات بزرگ پیشنهاد کردند که سرانجام منطقه پیشنهادی سپاه جهت انجام عملیات ˈفتح المبینˈ انتخاب شد.

طرح اولیه این عملیات افتخارآفرین که نامش را با مراجعه به قرآن فتح گذاشتند، از آبان 1360 آغاز شد و پس از تلاش های مستمر و مشورت ها و هماهنگی های گسترده، میان فرماندهان نظامی، سرانجام فرمان آغاز این عملیات سرنوشت ساز در ساعت سی دقیقه بامداد روز دوشنبه دوم فروردین با رمز مبارک یا زهرا (س) صادر شد.

این عملیات در چهار مرحله طی روزهای دوم، چهارم، هفتم و هشتم فروردین سال 61 صورت گرفت.

از جمله دستاوردهای این عملیات آزادسازی دو هزار و 500 کیلومترمربع از خاک جمهوری اسلامی شامل دهها بخش و روستا و جاده مهم دزفول – دهلران، نزدیک شدن نیروهای خودی به مرز در منطقه غرب شوش و دزفول و خروج شهرهای دزفول، اندیمشک و شوش و مراکز مهمی همچون پایگاه هوایی دزفول از تیررس توپخانه دشمن بوده است.

در این عملیات بیش از چهار لشکر، 361 تانک و نفربر، 18 هواپیما، 300 خودرو، 50 توپ و 30 دستگاه مهندسی ارتش عراق منهدم شد.

320 تانک و نفربر، 500 خودرو، 165 توپ، 50 دستگاه مهندسی و مقادیر زیادی سلاح و تجهیزات انفرادی از دشمن به غنیمت گرفته شد.

شمار کشته شدگان و مجروحین عراق در این عملیات حدود 25 هزار نفر برآورد شد و بیش از 15 هزار تن نیز به اسارت سپاه اسلام درآمدند.